Nog een week en dan is het zover: vakantie. En zoals meestal reis ik licht – zonder opnamesetje. Oké, misschien smokkel ik er eentje in de achterbak voor noodgevallen of een onverwachte auditie, maar het liefst laat ik ‘m thuis.
Ik zie mezelf nog staan, onder de wifi-paal op een camping in Engeland, wanhopig mijn opname uploadend voor een grote campagne. De verbinding was belabberd, maar het was de enige plek met enig signaal. Even daarvoor lag ik in een geïmproviseerd fort van kussens, teksten in te spreken, terwijl de kinderen in de speeltuin waren en ik hoopte dat de vogels hun snavels even hielden.
Of die keer dat ik met een deken over mijn hoofd vtwonen zat in te spreken, midden in de woonkamer. Want ja, het productieschema wacht niet op mijn out-of-office. En dan was er nog die opdrachtgever die nooit meer iets van zich liet horen omdat mijn bestand bleef hangen op de trage wifi van onze gastheer. Zulke momenten neem ik liever niet meer mee op vakantie.
Heel af en toe huur ik een studio in de buurt – als het budget het toelaat. Zo ben ik op bijzondere plekken beland. Maar als het even kan, kies ik bewust voor rust en onverdeelde aandacht voor mijn gezin. Dit jaar is het gezelschap klein: mijn vrouw, de hond en ik. De kinderen hebben inmiddels hun eigen plannen.
Mijn opdrachtgevers zijn al op de hoogte van mijn afwezigheid. Een mooie aanleiding om weer even contact te leggen – vaak leidt zo’n berichtje vanzelf tot nieuwe opdrachten of tot een beetje tempo op lopende projecten. Deze laatste week voor vertrek wordt nog even druk: er staan nog een paar scripts op me te wachten die voor mijn vakantie klaar moeten. En ook september begint alvast goed, met mooie opdrachten die al ingepland staan.
Ik ben benieuwd hoe anderen in dit vak dat doen. Neem jij je setje mee om niets te missen? Of kies je ook bewust voor rust? Laat het me weten, vind ik leuk om te horen.
0 reacties